زبان ایتالیایی (La Lingua Italiana یا L’italiano) از شاخه‌های زبان لاتین است و با زبانهای دیگر لاتین مانند اسپانیایی، فرانسوی، رومانیایی و پورتگالی همانندی های زیادی دارد. در بین زبانهای لاتین، ایتالیایی بیشترین واژگان میانوند(= مشترک) با لاتین و نزدیک‌ترین زبان به آن است.
گویشوران این زبان که در ایتالیا، برخی از استانهای کشور سوئیس که با ایتالیا هم مرز هستند، اتیوپی، مالت، واتیکان، سان مارینو، ونزویلا، کروواسی، مراکش، اسلوونی، لیبی، تونس، سومالی، اریتره، جزیره کرس و شهر نیس فرانسه (هردو پیشتر پاره خاک ایتالیا بودند)، آمریکا، کانادا، استرالیا، آلبانی، بخش‌هایی از کشور آرژانتین و جاهایی از برزیل زندگی می‌کنند.
دودمان پیشین کشورهایی مانند مراکش و لیبی هنوز به زبان ایتالیایی سخن می‌گویند اما آمار سخنوران این زبان در این کشورها، پس از پافشاری بیشتر بر روی زبانهای بومی و زبان اَربی (=عربی) و انگلیسی کاهیده است.
آزمون زبان ایتالیایی برای بیگانگان (= اسْترَنی) یا La Lingua Italiana Per Stranieri
آزمون زبان ایتالیایی سفارت ایتالیا (اسْترَنی) به گونه نوشتاری و گفتاری در آغاز فصل زمستان برگزار می شود. این آزمون دارای 100 نمره است که برای پذیرش می بایست بیش از 75 نمره بدست آورد. از 100 نمره، 80 نمره بسته به پرسش های نوشتاری و 20 نمره به بخش گفتاری که دربرگیرنده یک مکالمه از نَسَک های اسپرسو ۱ و ۲ است.
