زبان کره‌ای یا هانگول به کره‌ای: 한국어/조선말) زبان رسمی دو کشور کره شمالی و کره جنوبی است. کره‌ای همچنین یکی از دو زبان آیین مند (=رسمی) دربخش خودمختار کره‌ای یانبین در چین است. حدود ۸۰ میلیون گویشور زبان کره‌ای همراه با گروه بزرگی در استرالیا، برزیل، کانادا، چین، ژاپن، آمریکا، جمهوری‌های شوروی سابق و بتازگی فیلیپین وجود دارند.
در مورد طبقه‌بندی زبان کره‌ای در گروه‌های زبانی، اختلاف نظر وجود دارد. برخی از زبان‌شناسان آن را در خانواده زبان‌های آلتایی قرار می‌دهند و برخی دیگر آن را زبانی تک‌خانواده به شمار می‌آورند. کره‌ای از لحاظ ساخت‌واژه (صرف)، یک زبان پیوندی و از لحاظ ترکیب جمله (نحو) جزو گونه زبانی «نهاد مفعول فعل» است. زبان کره‌ای همانند زبان‌های ژاپنی و ویتنامی، در خصوص وام‌واژه‌های چینی از این زبان تاثیر گرفته‌است.
واژه‌های اصیل کره‌ای در حدود ۳۵٪ واژگان این زبان را تشکیل می‌دهند، در حالی که در حدود ۶۰٪ واژگان زبان کره‌ای را واژه‌های «واژگان چینی-کره ای» (واژگان چینی یا واژگانی که ریشه چینی دارند) به خود اختصاص داده‌اند. ۵٪ باقی‌مانده، شامل وام‌واژه‌های دیگر زبان‌هاست که ۹۰٪ آنها از زبان انگلیسی وارد شده‌اند.
